Wenden

En altijd verder draait het wiel

langs vreugde en langs licht

langs donkerte en langs pijn

langs nieuwe kennis en nieuwe kracht

langs nieuwe vreugde en nieuw licht

en altijd verder

altijd op weg naar de volgende wending

altijd wendt alles

de zonne en de maan

de manne- en de vrouwekracht

alles heeft zijn tijd

Donkere tijd geeft kansen

donkere tijd is stil

heel stil om te luisteren

naar wat je diepste binnenste wil.

Vrucht

Oude bomen doodgegaan

Gestorven op hun tijd

En als hun vruchten voortbestaan

Dan is hun ziel verblijd

Hun rest wordt voedsel langzaamaan

Steeds dieper in de grond

Voor de wortels van de nieuwe kracht

Waar de oude boom ooit stond

Een vrucht groeit soms heel anders

Dan de oude boom

Geeft eigentijds een nieuwe vorm

Aan de oude droom

Wie nieuwe vorm bouwt, krijgt weerstand soms

Hij maakt een nieuw gezicht

Doch één ding dat doet elke boom

Ze groeien naar het licht

Binnenwereld

Mensen van de binnenwereld

spreken een eigen taal

maar ook in de buitenwereld

doen ze hun verhaal

Ze luisteren naar hun hart en ziel

ze tonen wat in hen leeft

zodat de buitenwereld weer leert zien

hoe iedereen een binnenwereld heeft

Voedsel

Je voedsel zit al in je

Misschien nog niet verteerd

Misschien nog niet genoeg herkend

Niet helemaal getransformeerd

Hoe erbij te komen

De weg erheen is vaag

Om die te kunnen vinden

diepe concentratie vraag

Eerst een pad te maken

Door het dichte oerwoud heen

Al zijn er hulp wegwijzers

Je vindt je weg alleen

Eens een weg gevonden

Naar wat je honger stilt

Is je pad te onderhouden

Anders groeit er wild

Zorgvuldig geef je aandacht

Naar verzorging van je pad

Zodat je vaker naar je voedsel kan

Dan eet je regelmatiger wat

Dan stilaan te beseffen

Dat ‘af en toe’ niet volstaat

Een mens heeft continu voedsel nodig

Opdat jezelf-zijn ergens op slaat

Op zoek naar concentratie

Om te leven in elk moment

Te onthouden dat afleiding je niet voedt

Als die ‘jezelf’ miskent

Het leven speelt zich NU af

Enkel dat is relevant

Voor een diep en hongerig Zelfje
Dat stilaan een ontsluiering plant

Honger

Honger

Wat je ook eet

Honger

Wat je ook leert

Honger

Onbevredigbaar met ‘krijgen’

Onverdoezelbaar met afleiding

Honger

Honger naar jezelf

Van binnen

www.tamurilart.com

Van Binnen

naar Buiten

Zo beweegt mijn ziel

Van binnen

diep voelen

Daar spreekt mijn ziel

Van binnen

gaan kijken

De kleuren van de kern

Kernen

Binnen kernen

Binnen kernen

Binnen kernen

En weerom        oneindigheid

Over

Ze heeft verloren, de koningin

Geen weg meer over dan

Totale overgave

Nietsvermoedend

wint ze

zo

haar leven

Alle mensen zingen

Alle mensen zingen

Elk hun eigen lied

Alle mensen zingen

Of het hoorbaar is of niet

Ze zingen van hun vreugde

Ze zingen van hun pijn

Ze zingen over liefde

En waar ze bang van zijn

Alle klanken klinken

Elk hun eigen toon

Alle klanken klinken

Geen enkele klinkt gewoon

Ze klinken allen samen

beïnvloeden elkaar

Gaan soms mee met andere klanken

maken eigenheid waar

Alle liederen leiden

Tot een levenskeus

Liederen leiden mensen

Hun werk is glorieus

Ze leiden naar een bergtop

Ze leiden naar een dal

Ze leiden je naar binnen

En brengen je overal

Spelen

Iemand die zich met je kind verbindt

ermee in ’t spel gaat, zoekt en vindt,

zich mee laat nemen door de wind

daarvan weet je ziel: ‘t is een echte vriend

Zonnevlecht

Zon

nevlecht

Je kracht

wordt echt

Vanbinnen gevonden

Vanbuiten bevrijd

Complexen ontwonden

Neem plaats en neem tijd.

Je licht

Je bron

Vlecht

je zon

Hoedsters van het vuur

We zijn de vrouwen van de wereld

En we delen ons verdriet

Door er samen naar te kijken

Miskennen we het niet

We zijn de vrouwen van de wereld

En we delen onze pijn

Die kan van één bescheiden mensje

Of van de hele aarde zijn

We zijn de vrouwen van de wereld

En we voeden elkaars kracht

Door elk ons aparte Zelf te zijn

Komt er gezamenlijke dracht

We zijn de vrouwen van de wereld

En creëren samen een verschil

Een verandering uit hoe het altijd was

Onze kracht werkt zacht en stil

We zijn de vrouwen van de wereld

De hoedsters van het Vuur

Dat licht dan ook in anderen op

Wordt weer voelbaar warm en puur

Anders

Een Bloem die staat te bloeien Zo anders dan de rest Draagt intens vuur en kracht mee Maar wordt op uithouding getest Ik voel me niet begrepen Voor wat ik werkelijk ben Ze willen mij verpletteren Ofwel maken zoals hen Ik draag toch zoveel liefde Ik doe toch zo mijn best Maar hoe ik ook probeer Ik blijf anders dan de rest Ik kan niet conformeren Ik hang wat aan de rand Men wil mij dan degraderen Tot een redelijk trieste plant Ach Voel dan toch mijn waarde Men kan niet zonder mij Ik ben zo’n essentieel deel Voor deze maatschappij

Ik moet het vanuit mezelf doen Vraag buiten mezelf geen raad Alleen zó groeit het bewustZIJN Van de kracht die in mij bestaat De liefde is onmetelijk Het vuur is immens groot We moeten hieraan toegeven Ons hartje komt wat bloot We zijn de oude oerkracht We zijn de nieuwe tijd We leven op natuurwet In alle eenvoudigheid Ik draag het pure zonlicht Ik voel de ware maan Ben drager van de verbinding Die de wereld doet voortbestaan ‘k Heb niet veel om mee te bouwen Het NIETS is mijn materiaal Maar het geeft de nodige kansen Voor het begin van MIJN VERHAAL.

Dragen

Dragen is staan

Dragen is koesteren

Dragen is Zelf Zijn

Dragen is delen

Dragen is ontvangen

Dragen is alert zijn

Dragen is vrouw zijn

Dragen is natuur

Dragen is liefde

Dragen is dankbaarheid

Dragen is bescheidenheid

Dragen is hopen

Dragen is Er zijn.

Zelf

Als je nog nooit gedragen bent,

Draag je zelf

Als niemand ooit je ziel zocht

Doe dat zelf

Als niemand jou de kracht aanbiedt,

Zoek ze in jezelf

Vier het feest dat in je leeft

en toon je Zelf.

Hart

Een hart om mee te roepen

Een hart om mee te ZIJN

Een hart om mee te zingen

Wat voelt dat zingen fijn

Een hart dat onderdrukt is

Tijd weet al niet meer hoe lang

Dat vergat waarop het verrukt is

Want iets maakte het hartje bang

Het hart werd toen wat donker

De macht ging naar het hoofd

en naar gedachtenkrachten

die het hart hebben beroofd

Maar al is het bijna vergeten

het hart heeft nog haar kracht

die bleef stilletjes in een hoekje

heeft op haar tijd gewacht

En nu het bijna tijd wordt

dat het hart weer wat creeert

dat het hart weer wat kan dragen

dat het donker transformeert

Nu is het eerste werk er

om zichzelf weer graag te zien

om al haar hoekjes te belichten

en van liefde te voorzien

Zo kan het hart weer leren

dat het er helemaal mag zijn

het mag genieten en creëren

en zo wordt zingen fijn.

Nieuw

Nieuw beginnen leven

Al is er al een tijd voorbij

Alles misschien anders weven

Laten groeien uit de ziel van mij

Het oude laten gaan

Het is verleden tijd

Het nieuwe kan pril ontstaan

Het brengt hoop en eerlijkheid

Nieuw beginnen leven

Zonder verwachting en zonder einddoel

Laten komen en alles geven

Rijden zonder handrem en sturen op gevoel

Elke beweging Elke blik

Elk woord Elk lied

Alleen als het uit mijn ziel komt

En dan uit Volle borst

Spelen en kind zijn

Dansen en mens zijn

Lachen en leven

Helemaal nieuw en helemaal vrij.

Puur

Een oude wereld is zonet verdwenen

Een nieuwe is zopas ontstaan

Het valse licht voor het laatst geschenen

Het pure begint zichtbaar te bestaan

Van onder uit door alles heen

Waar dát niet schijnt, schijnt beter niets

Een prille kracht heeft kans alléén

Want puurheid komt waar ruimte is

Een dankbaarheid, een aarderoep

Een wereldwens vervuld

Dat tussen duizenden mensen hier op zoek

Weer iets in puurheid wordt gehuld

Een briesje komt, de wind die waait

Het vuur dat wakkert aan

De kracht laait op, de liefde zaait

Zo kan Puurheid voortbestaan.

Harteziel

Het stormt rond wie ze liefheeft

de uitkomst komt maar niet

De ander dreigt te wankelen

En zij... begint het lied.

Eerst klinkt het vreemd en ongepast

dan houdt het stilaan steek

haar klanken worden nu aanvaard,

het maakt de storm van streek.

De tonen hebben impact

ze raken 't andere hart

Dat hart was zo aan't zoeken

En nu minder verward.

Het tweede hart zingt mee nu,

Het lied wordt van hen twee

en ook van alles rondom hen

Alles zingt nu mee.

Hoe juist een lied kan zijn toch

wanneer alles ervan floreert

wanneer alles zo diep geraakt wordt

dat het vanzelf mee Creëert.

Elke toon raakt harten

De samenzang is sterk

Alles vindt er zijn plaats in

Ieder kent er zijn werk.

Het lied loopt naar zijn einde

Alles is weer één.

Alles is weer heel, nu,

ieder weet waarheen

En zij die het lied begonnen was,

niemand die haar ziet.

Ze bood iedereen weer kans op groei

doch bedankjes krijgt ze niet.

Maar zij kent grootse vreugde

Haar hart viert nu hoogtij

Ze zwijgt, ze volgt haar harteziel

dat maakt haar wezen blij.

Zachte kracht

De weg gaan van de zachte vrouw

een werk van liefdeskracht

geweven met een zingend weefgetouw

een warme vrouwedracht

En of die man dan binnen mag

die zo ánders is dan jij

Wel blijf je voor jezelf óók zacht

Verwezenlijk je allebei

In essentie

Waar er plaats is, voeg ik kleur toe,

Waar er stilte is, een klank

Waar er aarde is, daar zaai ik,

Waar het druk is, straal ik zacht

Als er nood is, zal ik toveren,

ik maak met het Heelal contact

ik kan zijn in vele vormen

maar in essentie ben ik kracht.

Tijd van ijs

Gevoelig zijn

en toch Zijn

Broos zijn

en toch Zijn

er ís vuur

liever een klein vlammetje

dan een groot neonlicht

Alles kan smelten

Voed het vuur

Gedragen zieltje

Wie wil me dragen

Wie toont me wie ik ben

Wie wil me vullen

Wie kleurt er mijn kern

Wat geeft vervulling

Hoe ontstaat er groei

Waar moet ik naar richten

Hoe kom ik tot bloei

Is er enig ander

die in mijn plaats kan leven

om mijn kleur te verdiepen

en aan de wereld mee te geven

Mijn innerlijjk wiegen

en zoeken wie ik ben

om mezelf te vullen

met waar ik mijn essentie in herken

Mezelf dragen

het allerboeiendste werk

als ik goed luister

hoor ik mijn zielezang zo sterk

Een gedragen zieltje

Het mooiste dat ik geef

Mezelf dragen

In de wereld waar ik in leef

Gesmolten magie

Zon schijnt op wit wonder

Sneeuwkristal verwarmd

Meesterlijke universumkracht

Gesmolten magie

Dezelfde inhoud vormeloos

Vloeibaar potentieel

Flexibel stadium tussenin

Alles is mogelijk

Gesmolten sneeuwkristal

Grondtoon

Mijn levenslied mijn grondtoon

Mijn grondtoon is een zee

met lekker lauwwarm water

mijn leven schommelt erop mee

Kleine en grote golven

kabbelen snel en traag

zijn allerlei emoties

die ik bovenop mijn grondtoon draag

Hoe kon ik haar vergeten

de grootsheid die ik ben

het warme dragende water

waarin ik mijn stroom herken

Hunkerdynamica

De wet van het midden

Eerste hoofdwet van de hunkerdynamica

Doseren en tegendoseren

in horizontaliteit

Wat in het midden is, groeit vertikaal

Het rijst gestaag omhoog

Waar het al het andere inspireert

met een liefdevol groei-betoog.